Widok Zacisza z bródnowskiego bloku

powiększ

Panorama północnej części Zacisza z bloku przy ul. Malborskiej 4 na Bródnie (grudzień 2006 r.; obecnie widok przesłania wieżowiec, a resztka klina napowietrzającego jest szczelnie zabudowana). Nr 1- ulica Wincentego, 2- Las Bródnowski, 3- kościół w Ząbkach-Drewnicy przy ul. 11 Listopada, 4- biurowiec JW Construction przy Radzymińskiej przed M1, 5- kościół w Ząbkach, 6- ul. Kondratowicza, 7- wylot ul. Blokowej, 8- kępa sosen na posesjach przy Penelopy, 9- rejon skrzyżowania Radzymińskiej i Łodygowej. 

powiększ

Nr 1- wylot ul. Blokowej, 2- kępa sosen na posesjach przy Penelopy, 3- dom na rogu Penelopy i Antygony, 4- rejon przystanku „Codzienna” na Młodzieńczej (nr , 5- czerwone dachy niskich bloków Dolcanu (Krynoliny, Uznamska, Wolińska), 6- blok przy Batorego w Ząbkach-Drewnicy, 16- dom z balkonami pośrodku- Pszczyńska 55, 7- żółto niebieskie bloki os.Łodygowa (Wyspowa), 8- charakterystyczne „szafy” osiedla w Ząbkach przy Zielenieckiej, 9- rejon skrzyżowania ul. Młodzieńczej i Kolejarskiej- straży pożarnej, 10- pawilon na rogu Młodzieńczej i Ładnej, 11- domy na ul. Krahelskiej, 12- ul. Codzienna, 13- kościół Barnaby na Lewinowskiej r. Potulickiej (zawsze w budowie), 14- dom na Czerwińskiej 27, 15- bloki os. Nauka i Technika (ul. Zaciszańska) na dawnym polu PGR i klinie napowietrzającym.  Perspektywę zamyka majacząca ściana lasów na wyraźnie wyższym terenie między Ząbkami a Zielonką (Równina Wołomińska). 

Patrz też: https://zaciszewarszawa.wordpress.com/2016/11/08/panoramy-zacisza-1/,

https://zaciszewarszawa.wordpress.com/2016/11/10/zacisze-z-komina-ec-kaweczyn/

Radzymińska przy Jórskiego w 1939 r. (2)

Cz. 1- widok ul. Radzymińskiej w kierunku Trockiej:

https://zaciszewarszawa.wordpress.com/2016/12/21/radzyminska-przy-jorskiego-w-1939-r-1/

   Zachodnia strona Szosy Radzymińskiej (Traktu-Alei Piłsudskiego) sprzed skrzyżowania z ul. Jórskiego w kierunku Marek. Zacisze w 1939 r. było podmiejskim, sielskim i nieco podmokłym osiedlem, zabudowanym na wpół drewnianymi, na wpół murowanymi domkami, tonącymi w ogródkach, ale swej głównej ulicy wstydzić się nie musiało. Jak przystało na arterię wiodącą do stolicy, została w 1936 r. gruntownie wyremontowana, wyłożona gładką kostką, ułożono chodniki i posadzono szpaler drzew. Adekwatnie do rangi ulicy, zabudowano ją w miarę „reprezentacyjnymi” budynkami. Wkrótce wybuchła wojna, a domy pozostały tylko na fotografii. Nr 1 to Willa „SIEKIERÓWEK „(dziś odrębne domy pod nr 165-167). Nr 2- kamieniczka pod nr 41- być może dzisiejszy piętrowy dom pod nr 171), wtedy mieszczący kuźnię p. Mońki z ul. Strzeleckiej. Nr 3- to Willa „WSPOMNIENIE” (dziś nr 175); wg informacji starszych mieszkańców okolicy gdzieś na jej zapleczu znajdowała się w niewielkim budyneczku synagoga. Numerem 4 może być legendarna „Trzypiętrówka” już za Kanałem Bródnowskim…

Czołg 10 TP przed widocznym wylotem ul. Jórskiego. Nr 4- to zachowany, ale przebudowany domek na tyłach obecnego nr 163.

Jeszcze raz widok w kierunku „centrum” Zacisza (Marek). Szkoda, że w kadrze nie znalazła się wschodnia strona Alei. Były tu niezabudowane pola tzw. Wsi Targówek, ciągnące się do ulicy Ziemowita pasy ziemi, należące od lat do tych samych właścicieli: Rosińskich, Kucharskich, Kwiatkowskich, Romsickich, Kubujów… Prawie naprzeciwko wylotu Jórskiego, przy samych torach kolejki mareckiej (dziś mały parking Obi na rogu z ul. Spytka z Melsztyna) stał drewniany piętrus sołtysa Zdzisława Kubuja, wynajmowany lokatorom. Podobno tu w 1924 r. przyszła na świat moja ciotka Krystyna.

 

A może kamienica nr 4 na pierwszym zdjęciu to wspomniany w starych ogłoszeniach dom Chojnowskiego? Wszak z tyłu zaczyna się ulica Chojnowska…